νεκροπρεπής

νεκροπρεπής
νεκροπρεπής, -ές (Α)
αυτός που αρμόζει στους νεκρούς («νεκροπρεπὲς μνῆμα», Γρηγ. Ναζ.)
επίρρ...
νεκροπρεπῶς (Α)
με τρόπο που αρμόζει σε νεκρό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < νεκρ(ο)*- + πρεπής (< πρέπω), πρβλ. ιερο-πρεπής, μεγαλο-πρεπής].

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • νεκρός — ή, ό, θηλ. και ά (ΑΜ νεκρός, ά, όν) 1. αυτός που στερήθηκε τη ζωή, πεθαμένος («χελώνην ποὺ νεκρὰν εὑρών», Λουκιαν.) 2. αυτός που δεν έχει ζωτικότητα ή κίνηση, αδύνατος, άτονος, αδρανής (α. «να σέ σφίξω απεθυμάω, μα το χέρι είναι νεκρό», Σολωμ. β …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”